Vorige week had ik een intake gesprek met een potentiële klant. Zij heeft een paar jaar geleden haar diagnose gekregen. Ze mag inmiddels nog een paar jaar werken, voordat ze met pensioen gaat. Zo ook Silvia, Maria en Joke, zij hebben allemaal pas volwassen leeftijd hun diagnose gekregen. Waar de ene over 10 jaar al met pensioen mag gaan, maar waar de ander nog 30 jaar mag werken.

Dit zijn fictieve namen, maar het zijn allemaal echte klanten die momenteel nog een traject bij mij volgen. Ze zijn er allemaal op volwassen leeftijd achter gekomen dat ze een vorm van autisme hebben.

Hoe lang kan je het volhouden?
Wat ze allemaal gemeen hebben? Ze hebben allemaal een betaalde baan en een gezin en ze hebben al die jaren prima “gefunctioneerd”. Totdat het niet meer ging. Eentje zit al langdurig in de ziektewet, waar de andere twee hun werk nog kunnen doen. Maar hoe? Met een hoop moeite en uitdagingen. Gelukkig hebben ze fijne werkgevers die met hen meedenken om een geschikte coach te vinden die ondersteunt en voorkomt dat zij uitvallen.  

Silvia vroeg zich laatst af hoe het toch kwam dat zij al die jaren geen last leek te hebben van haar autisme. Ze werkte 4 dagen in de week, had zelfs kleine kinderen en kon prima functioneren. Maar naarmate ze ouder wordt lijkt het alleen maar lastiger te worden.

Veerkracht
Ik geloof er heilig in dat wij als mens erg sterk zijn. We kunnen heel veel aan, totdat het niet meer gaat. Ik zie het als een soort elastiek dat gerekt kan worden, bij de één kan het heel lang rekken, maar bij de ander knapt het eerder.  

Het is daarom logisch dat je het soms in je jongere jaren wel allemaal onder controle leek te hebben. Maar was dat ook zo? Had je het allemaal onder controle, of zat je op je reserves te teren?

Ik heb 2 jaar geleden al een blog geschreven over vrouwen en het camoufleren. Lees hier de blog over “Hoe stop ik met camoufleren en word ik mezelf?”

Belangrijke stap
Wat ik je verder wil meegeven is, dat het, ongeacht hoe oud of jong je bent, niet uitmaakt welke keuzes je in het verleden hebt gemaakt. Het is belangrijk om te kijken naar het heden. Wat heb jij nu nodig om goed te blijven functioneren?
Laat je niet meer verleiden door wat je vindt dat een ander van je verwacht, maar word je bewust van wie jij bent als persoon en van wat jij nodig hebt (of juist niet nodig hebt) in je leven om goed te blijven functioneren.

Bij de meeste trajecten begin ik daarom meestal met het in kaart brengen van jouw stress signalen en je bewust te maken wat daar de oorzaken van zijn. Je lijf is de beste graadmeter.

En laat dat nou net bij veel mensen met autisme een lastig onderdeel zijn. Het voelen en erkennen van bepaalde lichaamssignalen. Daarom maak ik gebruik van speciale tools ontwikkeld door Marja Boxhoorn waardoor iemand met autisme WEL zijn of haar eigen lichaamssignalen gaat herkennen.

Minitraining
Afgelopen weken ben ik achter de schermen druk bezig geweest om een minitraining over dit onderwerp op te nemen. 
Download hier de gratis video serie.