In mijn werk zie ik het zo vaak gebeuren.
Iemand raakt (tijdelijk) zonder werk en denkt:
“Heerlijk, even geen werkdruk.”
Maar als het té stil blijft, komt juist de onrust.
Want het is niet alleen het werk dat je mist.
Het is ritme. Doel. Zingeving.
Het gevoel dat je ertoe doet.
En dat knaagt.
Aan je energie.
Aan je motivatie.
Aan je zelfvertrouwen.
Het is dus niet per se het werk zelf…
Het is de grip op je dag die ineens wegvalt.
En ja, dat is voor mensen met autisme éxtra ingewikkeld.
Je wil weten waar je aan toe bent.
Zekerheid. Structuur. Duidelijkheid tot in de puntjes.
Maar hoe maak je dan een stap in de goede richting…
als je niet eens weet wat de richting ís?
Of waar je uiteindelijk naartoe wil?
Dat kan je compleet verlammen.
En toch… juist dán helpt het om het klein te maken.
Niet denken in “de perfecte baan”.
Maar in:
Wat helpt mij vandaag om me iets beter te voelen dan gisteren?
Kleine stappen, groot verschil
Wat helpt dan wél?
Een beetje ritme.
Klinkt suf hè?
Maar geloof me, het is zó waardevol.
Een paar voorbeelden:
- Zet je wekker (ja, ook als je geen afspraken hebt)
- Kleed je aan alsof je wél ergens heen gaat
- Eet op vaste tijden
- Maak een haalbare planning (mix van klusjes & iets leuks)
- Ga elke dag even naar buiten
- Solliciteer, ook al is het niet je droombaan
Waarom?
Omdat het je weer in beweging zet.
Misschien nog niet richting werk, maar wél richting jezelf.
Een gesprek, een tijdelijke klus, vrijwilligerswerk…
Het kan net dat vonkje zijn waardoor je weer iets voelt stromen.
Je hoeft nog niet “ver genoeg” te zijn.
Je hoeft het nog niet allemaal te weten.
Vandaag beginnen is al meer dan genoeg.
Wil je weten wat ik voor je kan betekenen? Kijk op https://www.ban-pe.nl/voor-medewerkers/welke-baan-past-bij-mij/
Komen deze situaties je bekend voor?
Laten we samen kijken naar mogelijke oplossingen. Vul je gegevens in en neem vrijblijvend contact op om de mogelijkheden te bespreken.
