Er heerst vaak een stigma over autisme op de werkvloer. Lisa heeft zich nooit laten diagnosticeren maar herkent zichzelf wel in de kenmerken, en ging op zoek naar een coach die haar kon helpen om weer grip te krijgen op haar leven.

In februari voor het eerst in gesprek gegaan met Lisa die aangaf zich oververmoeid te voelen. Zo moe dat ze soms beslissingen en acties onderneemt die niet handig zijn.
Ze begrijpt niet waar dit vandaan komt, ze heeft een universitaire studie afgerond. Heeft een werkweek van 36 werkuren maar heeft het gevoel dat ze elke dag op haar tandvlees moet lopen.

Een champignons bubbel
Lisa vertelde niet te begrijpen waarom ze op bepaalde momenten wel goed haar verhaal kan doen tijdens de teamvergadering en haar collega’s goed aan te sturen met de taken. En op andere momenten zich zo onzeker voelt en niet uit haar woorden kan komen. Haar communicatie komt dan niet over. Ze omschreef het alsof haar hoofd in een champignons bubbel verkeert en er geen informatie uit en in kan komen.
Ze krijgt hartkloppingen en krijgt allerlei negatieve gedachtes die door haar hoofd spoken. “Wat zullen mijn collega’s wel denken? Ze vinden me momenteel zeker vast erg stom.”

Vitaler en gezonder
Voor Lisa was het belangrijk om te werken aan haar energieniveau. Om een goede balans te creëren wat haar helpt om hoger in haar energie te blijven. Dit houdt in dat ze tegenwoordig keuzes maakt wat voor haar helpend is.
Denk aan planning op papier waar ze overzicht houdt. Door middel van kleuren ziet ze op 1 oog opslag wat de energievreters zijn en de energiegevers. Hierdoor wordt het meteen visueel wat ze kan verwachten in een week wat voor activiteiten allemaal haalbaar zijn om ook privé te ondernemen.
Tijdig haar stress signalen herkennen en hierin acties ondernemen dat het niet zover oploopt waardoor haar herstel veel langer anders zou duren.
Voor haar was de grootste leerproces om haar grenzen te leren aangeven aan haar collega’s wat ze wel of niet van haar kunnen verwachten. In plaats van meteen zonder bij na te denken erin mee te gaan met een nieuw plan. Maar voor haar zelf eerst de rust te nemen en te bedenken hoe zij hierin vorm wil geven. Hiervoor had ze wel eerst een bepaalde zelfvertrouwen in haar zelf nodig.

Doordat zij zichzelf steeds beter ging begrijpen waarom ze bepaalde dingen anders doet dan andere collega’s kreeg ze meer grip op haar eigen negatieve gedachten. Anders werken betekent niet per definitie slechter werken. Het betekent iedereen is uniek en komt het beste uit de verf door erachter te komen wat de beste manier voor jou als persoon werkt.

Herken jij jezelf ook in het verhaal van Lisa? Het gevoel dat je vol potentie zit maar in de prakijk op de werkvloer komt het net niet uit? Je hebt allerlei negatieve gedachtes, je bent eigenlijk elke dag moe maar je weet neit van opgeven en gaat maar door?