Heb je het verhaal van Kelsey al gelezen en de video bekeken? Zo niet, kijk hier. Vandaag deel ik met jou een verhaal van Hanneke hoe zij heeft geleerd om tijdig haar grenzen te leren aangeven.

Vooral bij veel vrouwen met autisme zie je niet aan de buitenkant dat ze soms worstelen of overprikkeld raken.

Vroeger had Hanneke gedacht: Ze zien het wel aan mij als het niet gaat, maar dat zien mensen niet aan mij.

Daarom ben ik een voorstander ervan om eerst de basis van 7 stappen naar meer rust en minder stress van Marja Boxhoorn te doorlopen, want hier ga je eerst onderzoeken wat je stresssignalen zijn, wat je nodig hebt om een goede balans te kunnen houden, om vervolgens met de informatie die je over jezelf hebt vergaard te gaan communiceren naar de buitenwereld.

Inmiddels heeft Hanneke geleerd dat ze haar grenzen mag aangeven als het even niet gaat door te zeggen: “Jongens, ik heb even een slechte dag, laat me met rust, laat me gewoon mijn werk doen, maar laat me voor de rest met rust. Ik dacht: ze zien wel aan mij als het niet gaat, maar dat zien mensen niet aan mij”.

Iets wat ze daarvoor nooit zou hebben gedaan. En dat merk ik keer op keer bij mensen die bij mij komen. Dat ze soms verbaasd zijn dat ze dit zomaar mogen aangeven. Is dat niet brutaal? Kan ik dat maken? Maar vooral: ik wil me niet “minder” voelen. NEE! Als iedereen nou gaat beginnen om eerst beter voor zichzelf te zorgen, dan kan je juist veel meer betekenen voor een ander op langere termijn, omdat je zelf “in the running” blijft, en niet jezelf constant aan het overvragen bent, waardoor je uiteindelijk mogelijk kan uitvallen.

En ja, Hanneke heeft het voordeel dat ze mag werken waar collega’s haar echt waarderen om wie ze is, haar leidinggevende die haar alle ruimte en tijd heeft gegeven om te onderzoeken hoe zij het werk kan blijven combineren met haar privéleven.

Haar collega’s in het filmpje die aangeven hoe blij ze zijn met haar als persoon, met haar eigen kwaliteiten en flaws. Collega’s die elkaar zien als mens en niet als robot bij wie alles perfect moet zijn.

Met een voldaan gevoel kijk ik terug op het traject met Hanneke. Ik ben trots op wat ze allemaal heeft bereikt. Dat ze onder andere tijdens een uitje met het hele team het podium is opgegaan om te vertellen dat ze een tijdje uit de roulatie was en dat ze nu terugkwam en dat ze zo dankbaar was. Hanneke is daarom ook een inspiratie voor anderen. Het maakt niet uit hoe moeilijk je het kan hebben op een bepaald moment, er is altijd licht aan de horizon. En dit heeft ze wel kunnen overbrengen met haar enthousiasme.

Maar waar ik vooral trots op ben, is dat ze steeds beter voor haarzelf durft te kiezen. In de maatschappij is dat geen populaire uitspraak om te zeggen omdat er snel wordt gedacht aan egoïsme. Doordat Hanneke nu bijvoorbeeld meer “me-time” inplant voor haarzelf kan ze naast een goede collega ook nog een betere moeder en partner zijn, omdat zij voldoende energie overhoudt voor haar gezin.

Wil jij ook meer rust en minder stress ervaren? Download hier mijn gratis videoserie.