De werkende mensen, of mensen die graag weer aan het werk willen en medewerkers met autisme trokken altijd mijn aandacht. Ik kon alleen nooit goed verwoorden waarom dat eigenlijk zo was. Ik heb zelf namelijk geen autisme en het komt ook niet in mijn gezinssituatie voor. En toch heeft het autisme en vooral de combinatie met werken een plekje in mijn hart.
Ik ben gaan terugdenken hoe mijn carrière is begonnen. Ik weet als geen ander hoe het voelt dat je zoveel in je mars hebt, maar dat het net niet tot uiting komt. Dat het je net aan de juiste tools ontbreekt om de beste versie van jezelf te worden, zonder steeds een masker voor te houden. Ik ben hier vorig jaar over geïnterviewd en ik heb in dat interview mijn ervaringen gedeeld met betrekking tot het niet gezien en gehoord worden, ondanks de kwaliteiten die ik wel degelijk bezat.
Eén van mijn eerste banen was op een trainingscentrum voor mensen met autisme. Jongeren die net uit huis waren gegaan, maar voor wie de stap om op zichzelf te wonen net te groot was. Om die reden kwamen ze een aantal jaren bij ons op de groep wonen om vaardigheden te leren. Ik merkte toen al dat er zoveel potentie in deze mensen zaten, maar dat ze niet altijd volledig tot hun recht kwamen omdat er veel stress bij kwam kijken en ook onzekerheden en echte kennis van hun eigen autisme.
Achteraf gezien werd er toen al een zaadje gepland waarom ik vandaag doe wat ik doe:
“Medewerkers met autisme binnen bedrijven die dreigen uit te vallen door stress of onzekerheden om weer rust en zelfvertrouwen te creëren zodat ze met gemak een baan die bij hun past volhouden. “
Ik merkte ook dat dit proces steeds meer automatisch ging. Medewerkers met autisme, of die zich herkennen in de autismekenmerken, wisten steeds vaker de weg naar mij te vinden.
Doordat ik steeds meer dingen ging doen waar mijn hartje sneller van ging kloppen, waar ik van betekenis kan zijn voor anderen, en waar ik hele mooie transformaties van dichtbij heb mogen mee maken, merkte ik dat ik er een hoop energie bij heb gekregen om mijn werk vol te kunnen houden, ondanks een druk privéleven met kleine kinderen.
Harde cijfers
Wist je dat 25% van de mensen met autisme een betaalde baan hebben? Terwijl het percentage van de totale beroepsbevolking op 93% zitten.
Ik vind dit hele schrikbarende cijfers. Omdat ik echt heilig van overtuigd ben dat deze percentage degelijk omhoog kan. Ik vertik het om het zomaar aan te nemen, dan alleen een kwart van de mensen met autisme een betaalde baan kan hebben.
Voor mij is werken meer dan alleen geld verdienen, voor mij is dat ook zingeving. Je bent een deel van de maatschappij, je mag iets betekenen voor de ander, en tegelijkertijd je kan je ei kwijt in doen waar je goed in bent en leuk vindt. En ja daar hoort een compensatie er tegenover in de vorm van een loon en waardering.
En daar gaat het helaas mis. Ik heb het de afgelopen jaren meegemaakt in de praktijk dat veel mensen met autisme een baan proberen vast te houden waar ze niet helemaal bij passen, of waar de werkomgeving niet helemaal aansluiten op hun wensen. En dan hebben we het niet eens over hun eigen state of mind. Als je constant overprikkeld bent en veel stress ervaart, en misschien daarnaast nog een gezin draaiende moet houden, wordt het wel een lastig verhaal om een baan vast te houden.
Lees hier mijn blogs van voorgaande jaren om inspiratie en tips op te doen. Mijn missie is namelijk om medewerkers die zich herkennen in de autisme kenmerken ook een baan te vinden en vast te houden.
Wil je meer weten stuur een mail naar: melisa@ban-pe.nl
Wil jij ook meer rust en minder stress ervaren? Download hier mijn gratis videoserie.
